CHP’nin yanlış politikası ve Ak Parti’ye Dönüş…

31 Mart yerel seçimleri ilçemizle birlikte birçok il ve ilçede adeta CHP’nin zaferi ile sonuçlandı. Çoğu seçmen 31 Mart yerel seçimlerinde belki ilk defa CHP’ye oy verdi. Kimisi adayın kendisine yakın olması, kimisi Ak Parti’ye olan tepkisini göstermek, kendilerince bir ders vermek için sandıkta oyunu kullandı. Allah var ders verildi mi? Evet! Kurulduğu yıldan bu yana Ak Parti ilk defa bu kadar kayıp verilen bir seçim geçirdi. Bunda çok faktör vardı. Her ne kadar bu faktörler kişiden kişiye değişse, ağzını açan kişi ya da kişiler bu kayıpları kendilerince yorumlayıp, suçu aday olan kişilere bağlasalar da bunun altında birçok neden yatıyordu. En büyük neden Hükümet ya da iktidarın emeklilere yaptığı zam, çiftçilerin ürünlerdeki fiyatları, esnaflar hakkında yapılan bir takım değişiklikler ve yenilikler bunun yanında, zamlar vs vs. Burada aday olan kişilerin suçu ya da kaybettirdiği nokta yok mu derseniz illa ki vardı. Bu kayıplar belki %5 ya da %10’luk bir kısımdı. Ana neden halkın iktidara bir ders vermesi düşüncesi idi.
Her ne ise seçim oldu, bunca yıllık iktidar ve iktidarın mensupları ( Başkanlar vs) kaybın bu kadar olacağını tahmin bile edemiyorlardı. Her seçimde olduğu gibi bu seçimde de bir kazanın yanı sıra birde kaybeden olacaktı ve oldu da. Yıllar sonraki, seçimden üstün başarı ile çıkan, bu güne kadar almamış olduğu oyu alan ve seçimin galibi olan CHP ve kurmaylarında bir anda değişimler başladı. Tepki oylarını kendi oyları gibi gören zihniyet, bir anda bırakın doksan dereceyi yüz seksen derece değişim yaşadı. Hatta öyle bir atmosfer oluşturuldu ki, Belediyelerden ziyade hükümet değişmiş ve CHP tek başına iktidar olmuş havasına girildi. Birçok Belediyeyi kazanan CHP, özünü yitirip, zafer kazanmış kumandan edasına büründü. Asıp kesmeler, alım satımlar, alınan oylarda eklenince bir yerde parti öz kimliğinden sıyrılıp başka başka kimliklere bürünmeye başladı. Tabi bu değişim, partililer arasında tepkilere neden oldu. Seçimlerde elde edilen üstün başarının rehavetine bürünen seçilenler, geçmişte olan 30 yılı unutup ne oldum delisine döndüler. Yani bir yerde bu kazanım ağır geldi. Bünyeleri kaldıramadı. Bu kez iç çatışmalar yaşanmaya, yola çıktıklarını yolda bulduklarıyla satmalar başladı. Hal böyle olunca bu güne kadar CHP’ye gönül vermiş kişiler bir yerde dışlanarak, partiden pasifize edilmeye, her hangi bir konu hakkında bilgi alınmaya tabiri caizse “artık size ihtiyacımız yok” denilmeye başlandı. İşte burada partiden kopmalar yaşandı. Buna bir de işçi alımları eklenince iş tamamen çığırından çıktı ve parti 2’ye hatta 3’e bölündü. Kazananlar, eski partiler, kazanım sonrası partiye gelenler. Seçim sonrası büyük bir iştahla asıp kesenler, en ufak bir işi kocaman bir dağa çevirenler, geçmiş yönetimi suçlayıp pirim yapmaya çalışanların oyunu, belli bir süre sonra yavaş yavaş sönmeye, hatta tepkilerin oluşmasına neden oldu. Seçim öncesi bir oy için dahi işe alım sözleri, seçimden birkaç ay sonra boş çıkınca verilen sözlerin asılsız olduğu gün yüzüne çıktı. Birde buna egoist yaklaşım eklenince, oy verenler dahi pişmanlıklar yaşamaya, hatta “elim kırılsaydı da oy vermeseydim” feryadına döndü. Yaklaşık 30 sene sonra belediyeyi kazanarak ilkleri yaşayan ve ilk defa 12 bin oy alan CHP seçimden birkaç ay sonra verilen tepkilerle de ilkleri yaşamış oldu. İşin aslı ani çıkış, aynı şekilde ani düşüşe döndü. Henüz 5 aylık süreçte alınan oyun %20’si hatta %30’u kaybedilmiş oldu. Henüz bir yıl geçmemişken bu kadar oy kaybı yaşanıp, tepkiler olurken, birkaç yıl sonra neler olacağını ise zaman gösterecek.
CHP tarafından bunlar yaşanırken Ak Parti tarafında ise kaybedilen bir seçim, bu güne kadar görülmemiş bir mağlubiyet bir de buna seçmenin sırt çevirmesi eklenince Ak Parti adeta yıkım yaşadı. Kolay mıydı? Hayır! 20 yıllık iktidarlıkta bu denli kayıpla sonuçlanan bir seçimle ilk defa karşılaşılıyordu. Toparlanması zor gibi görünse, ellerinden birçok güç ve yetki gitse de yola devam edilmesi gerekiyordu. Ve son delege seçiminde dönüşlerin olduğunu gördüm. Yerel seçimlerin ardından henüz 6 ay gibi bir süre geçmesine rağmen, CHP’den beklediği hizmeti, yakınlığı ve verilen sözleri göremeyen seçmen adeta Ak Parti’ye geri dönüş yapmaya başlamış. Delege seçimlerindeki beklentim, 50-60 kişi ile seçim yapılır kimse kolay kolay gelmez düşüncesi hakimdi. Ama parti binasına girdiğimde yanıldığımı hissettim. İki kattan oluşan parti binasının her odasının dolu olması ve öyle insanları gördüm ki, seçim sonrası CHP’ye oy verdiğini bildiğim, hatta çatılara çıkıp, meşale öyle yanmaz böyle yanar diye nara atanları, oğlumu-kızımı işe alacak diye CHP’ye oy verdim diyenleri görmek beni çok şaşırttı doğrusu. Ve seçilen 400 delege… Diyeceğim o ki, seçmen henüz seçimin üzerinden 6 ay gibi bir süre geçmesine rağmen CHP’ye olan güvenini kaybedip, Ak Parti’ye dönüşler başlamış.
Şuan bazı şeyleri söylemek için çok erken. Ancak görünen köyünde kılavuza ihtiyacı olmadığını düşünecek olursak, CHP yönetimin tavır ve davranışı partiye olan teveccühü yudum yudum yok ediyor. Henüz 6 ayda bu denli kayıplar yaşanılıp, tepkiler verilirken, birkaç sene sonrasının daha da güzel olacağını düşünmüyorum. Bakalım önümüzde aylar hatta yıllar bizlere neleri gösterecek bunu da hep birlikte göreceğiz.
Her şeyin gönlünüzce olması, Bakacağınız yüze tükürmemeniz, tükürdüğünüz yüze ise bakmamanız dilek temennisi selam ve dua ile…