Mali Müşavir Lütfi Bayram Kılıç; “Meslek Aşkı yoksa mesleğimizin yapılacak tarafı yok”

Gazetemiz sütunlarında zaman zaman kaleme aldığımız çeşitli meslek dallarından duayen esnafların hayat hikayelerine dokunmaya devam ediyoruz.
Bu hafta da mesleğinin duayeni Serbest Muhasebeci Mali Müşavir Lütfi Bayram Kılıç’ın hayat hikayesine dokunacağız.
Gazetemiz Muhabiri Zeynep Görgülü, muhasebeci Lütfi Bayram Kılıç ile görüşerek, hayat hikayesini kaleme aldı.
Aslen Acıöz köyünden olan Kılıç, evli ve 2 çocuk babası. Kılıç’taki “Meslek aşkı” kendisine muhasebe mesleğinde 36 yılını geri bırakmasını sağladı.
36 yıl önce, 28 yaşında serbest muhasebeci olarak mesleğine başlayan Lütfi Bayram Kılıç, şimdi 64 yaşında ve Serbest Muhasebeci Mali Müşavir olarak halen görevinin başında.
“Meslek aşkı” olarak ifade ettiği mesleğine, günümüzde “eğer şimdiki şartlar o zaman olsaydı, bu yıllara kadar mesleğimi yapamazdım” diyen Lütfi Bayram Kılıç; “Şimdiki şartlar o zaman olsaydı kesinlikle bu mesleğe devam edemezdim. Ben mesleğe başladığımda sadece bir kalem, bir masayla başladım. Başka hiçbir sermayeye, şuna buna ihtiyaç duymuyordum. Fakat şu anda bu mesleği yapabilmek tamamen bilgi dışında paraya bağlı. Eğer maddi imkan yoksa kolay kolay bu meslek yapılamaz” şeklinde konuştu.
Muhasebeciliği çok sevmesine rağmen günümüz gençlerine muhasebe mesleğini tavsiye etmeyen Lütfi Bayram Kılıç’ın hayat hikayesi, kendi anlatımıyla şöyle ifade etti;
“64 yaşındayım. Muhasebeciliği sevdiğim için başladım. Gazi Üniversitesi iktisadi ve idari bilimler fakültesi mezunuyum. 1983 yılında mezun oldum. Askere gittim, 16 ay askerlik yaptıktan sonra 1986 yılında geldim sonra Şereflikoçhisar’a geldim. Muhasebe potansiyeli olduğunu görünce büro açmaya da karar verdim.
Hisar iş hanında 1987 yılında resmi olarak serbest muhasebeci faaliyetime başladım. 1989 yılında Serbest Muhasebeci Mali Müşavir ile Yeminli Mali Müşavirler bir çatı altında toplandı. O zaman tahsiline bakılmadan kesinlikle bir muhasebe bürosu açmaya hak kazanıyordu. Fakat Üniversite mezunu olup da, 5 yıllık faaliyette olanlar mali müşavir oluyordu, yeterli olmayanlar veya tahsili olmayanlar meslek mensubu olanlar serbest muhasebeci oluyordu. Biz 5 yılı doldurduktan sonra meslek sınavına girdik, serbest muhasebeci mali müşavir olarak mesleğe devam ediyorum.
Şimdiki şartlar o zaman olsaydı kesinlikle bu mesleğe devam edemezdim. Ben mesleğe başladığımda sadece bir kalem, bir masayla başladım. Başka hiçbir sermayeye, şuna buna ihtiyaç duymuyordum. Fakat şu anda bu mesleği yapabilmek tamamen bilgi dışında paraya bağlı. Eğer maddi imkan yoksa kolay kolay bu meslek yapılamaz. Bizim mesleğe başladığımızda bir esnaflık ahlakı vardı, bir ahilik ahlakı vardı. Herkes birbirine destek oluyordu. Şu anda o tür olaylardan bahsetmek mümkün değil. Sadece herkes kendine sırf çıkar odaklı. Onun dışında meslek aşkı olmasa bu mesleğin yapılacak tarafı yok.
Meslekte yaşadığımız sıkıntıların birincisi maddi sıkıntısı, aidatları toplamakta zorluk çekiyoruz. ikincisi mesleki gelişmeler. Her gün bir mevzuat yayımlanıyor. Takip etmek gerçekten zor. Takip edebilmek için sağlam, dinç bir zekaya sahip olacaksın, azılı bir başa sahip olacaksın. Sıkıntıların olmayacak, mesleğin hakkını vereceksin. Ama bu şartlar altında bunları yapabilmek mümkün değil. Hele hele Şereflikoçhisar gibi dar çevrede çok çok zor.
Gençlerimize, “meslek aşkı” olmayana bu mesleği tavsiye etmiyorum. Zaten şu anda mesleğe başlayanlar da çaresizliklerinden başlıyor. Ama çok hengameli bir şey. En aşağı üç üniversite mezunu olacak bu meslekle ilgili bölümden diplomaya sahip olunacak, sonra sınavına girecek, staj sınavı kazanılırsa üç yıl staj yapacak. Üç yılın sonunda yeterlilik sınavı yapılacak, ondan sonra muhasebeci olacak. Ben gençlerin yerinde olsam anne-baba ya da yakını meslek mezunu değilse kesinlikle yapmasın. Çünkü, üç sene bu şekilde uğraşsa her yerde istediği şekilde iş sahibi olur.” dedi.
“Benim imkanım olsa bugün bu işi bırakacağım” diyen Lütfi Bayram Kılıç, “Yaşlandım artık. Bu işi gençler yapsın. Olmuyor artık torun sevecen ama bir türlü beceremiyorum bırakmayı.” ifadelerini kullandı.
Son olarak,” önceki yıllarda muhasebecilerin daha çok dayanışma içerisinde olduğunu belirten Kılıç; “Biz önceki yıllarda daha çok dayanışma içerisindeydik muhasebeciler olarak. Bizim her ayın sonunda bir gezimiz olurdu. O zamanlar sosyal dayanışmamız çok olurdu. Piknikler düzenlerdik, geziler düzenlerdik. Şimdi kimse kimseyi görmüyor. Bunun nedeni de hayat standarttı, yaşam koşullarına ve mesleğin zorluklarına bağlıyorum.” dedi.