Bize ne oluyor?

Yaz ayı geldi, okullar tatil oldu, geleceğimizin teminatı gençlerimiz uzunca süre eğitim öğretim yılı sonrası birkaç ayda olsa dinlenme imkanı bulacaklar. Buraya kadar her şey normal gibi. Peki bu gençlerimiz bu yaz tatilini nerede nasıl geçirecekler, tatilde neler yapacaklar, kiminle gezip kiminle oynayacaklar, hangi ortamlara karışıp hangi doğru ya da yanlış işi yapacaklar burası biraz sıkıntılı.
Malum ilçemizde gençlerimiz gönüllerince eğlenip, hoşça vakit geçirebilecekleri yer yok denilecek kadar az. Hal böyle olunca ya evde oturup tablet, bilgisayar ve telefonla oynayacaklar, ya da arkadaş guruplarıyla buluşup, en azından çarşıya çıkarak cafe ve restoranlarda yemek yiyip, sohbet edecekler.
Yazacaklarım sonrası birçok kişi tepki gösterip kızsalar da lütfen çocuklarımızı takip edelim. Son yıllarda her ne kadar kamuoyu tarafından çok fazla bilgi sahibi olunmasa, tüm yurtta olduğu gibi ilçemizde de uyuşturucu olaylarında hat safhada artışlar yaşanmaya başladı. Eskiden güçlükle ulaşılan uyarıcı ve uyuşturucu maddeye şimdilerde bir telefonla, bir arkadaş vasıtası ile ulaşılabiliyor. O yüzden çocuklarımız dışarıya çıktıklarınla kiminle görüşür, nereye gider, kimlerle sohbet eder, ne yer, ne içer takip etmekte fayda var diye düşünüyorum.
Öte yandan çocuklarımızın giyim ve kuşamları. Kusura bakmayın ama hele hele kız çocuklarımızın giyim kuşamları pek iç açıcı değil. Neredeyse yatak odası kıyafeti ile sokakta gezmeye başladılar. Ne hikmetse kimse buna bir çözüm yolu bulmak istemiyor. Sadece kız çocuklarımız mı ya ebeveynleri! Onlarında çocuklardan farkı yok. Son dönem göbek açmadan başlayıp, sırt kısmını gösteren kılık kıyafetler moda oldu. En acı yanı ise bu gibi sözde dekolte giyen kişilerin aileleri bu durumdan hiç rahatsız değil. Kimi ebeveyn, “bırak çocuğum gençliğini yaşasın! Ben giymedim o giysin!” mantığı ile hareket ederken, kimisi ise ; “ Ne varmış kıyafetinde!” diyerek, Özgürlük, laiklik yalanının altına sığınmayı tercih ediyor.
İşin bir başka yanı ise olurda en yakın arkadaşınız, tanıdığınız bir esnaf, ya da hemen yan komşunuz size-bize “ eyy falanca yanlış anlama ama, senin kız-oğlan falanca falanca kişilerle geziyor, şu, şu gibi yanlış işler yapıyor, hatta giyim kuşamı da çok hoş değil” derlerse,” benim çocuğum yapmaz! Kara çalma, sen önce kendi çoluk-çocuğuna bak!” demek yerine, söylenilenleri kulağımıza küpe edelim. En azından takibini yapalım.
Ve yaz Kur’an kursları. Hani okul kapanınca çocuklarımızın en azından dini değerlerini, örf adet ve törelerini, ve en önemlisi sure ve Kur’an-ı Kerim öğrendikleri kurslar. Mümkünse çocuklarımızı bu kurslara göndermeye çalışalım. Kendimiz için değilse bile en azından çocuklarımız için bunları yapalım. Malum ebeveyn olarak çocuklarımıza pek bir şey veremiyoruz. Bugün birçoğunuz sosyal medyadan görüyor, izliyorsunuz. Kimse kusura bakmasın ama, koca koca kadınlar, koca koca adamlar henüz besmele çekmeyi bilmeyip, bırakın dini konuları, boy abdesti almayı bilmiyor. Dahası bugün “düğünsüz ev olur ama, cenazesiz ev olmaz” demiş atalarımız. En azından çoluk-çocuğumuzu bu gibi dini eğitim veren kurslara gönderirsek en azından cenazemizde kapı kapı hoca aramak yerine arkamızdan bir Fatiha okuyanımız olur. Karar sizin.
Her şeyin gönlünüzce olması, geleceğimiz olan evlatlarımıza sahip çıkmak dilek temennisi selam ve dua ile…