Algıyla geçen koskoca bir yıl!

31 Mart yerel seçimlerinin üzerinden bir yıl geçti. Peki bu bir yıllık zaman zarfında neler yaşandı?, Hangi vaatlerde bulunuldu, hangi işler yapıldı? Seçim öncesi ve seçim sonrası kim de ne değişimler oldu?
Daha öncede defaatle dile getirdim. Bu seçim diğer seçimlerden çok farklı idi. Ak Partiye oy veren seçmen gerek ülkemizde gerekse ilçemizde bir takım gelişmelere kızarak bir yerde tepki oyu kullanıp CHP’ye oy verdi. Ve yapılan seçim sonrası CHP İlçemizde %60 gibi ezici bir oranla İlçemiz Belediyesini kazandı. Yaklaşık 30 yıldır Belediye kazanamayan CHP’li seçmenin, seçilen kişiden hat safhada beklentisi vardı. Gayette normaldi ve otuz yıl bu anın hasreti çekildi. İlk birkaç ay “acer testinin suyu olur” hesabı, her hangi bir çalışma yapılmasa da beklentiler her geçen gün ötelendi. En büyük beklenti ise işçi alımları konusundaydı. Hatta seçim zamanı yaklaşık 500 kişiye iş sözü verildiği kulaktan kulağa konuşulmaya başlanmıştı.
Seçimlerden önce büyük umutlarla göreve getirilen Mustafa Koçak, Şereflikoçhisar halkına sempatik yüzünü göstererek vaatlerde bulunmuştu. Ancak ne yazık ki, bu vaatlerin çoğu sadece seçim döneminde kaldı. Seçim sonrası gerçek yüzünü gösteren başkan, küçük gruplarda despotça kararlar alırken, kamera karşısında naif ve demokrat bir görüntü vermeye çalışıyor.
Hemen hemen her söylemde Şeffaflık ve hesap verilebilirlikten bahsedilen açıklamalar, kamuoyunun gazını alıp günü kurtarmaktan öte gitmedi, gitmeyecek gibi. Ben yaptım oldu mantığı ile hareketle bir yılda, seçime beraber girdiği meclis üyeleri hakkında bile sırf kendisini kurtarmak adına kimisine soruşturma açtım dedi, kimisini yanından uzaklaştırmayı tercih etti. Yapmış olduğu alımlar, projeler, çalışmalar hakkında iki kişi hariç diğer meclis üyelerini adeta görmezden geldi, gelmeye devam ediyor. En ufak bir paylaşımda dahi bırakın meclis üyelerinin ismini yazmayı, sıfatlarını dahi kullanmak istemedi, istemiyor. Tamamen egoist bir yapıya bürünen Başkan, büyükşehir tarafından emir vaki yapılan çalışmaları sanki kendisi istemiş gibi imaj vermeyi de ihmal etmedi. Büyükşehir tarafından İlçemiz aile piknik alanının etrafına ihtiyaç dahi yokken mimarlık estetiğinden yoksun, adeta terk edilmiş bir fabrikanın yıkık duvarı gibi bırakılan bu yapıya sahip çıkmayı tercih etti.
İlçenin merkez mahalleleri ve caddeleri harap durumda iken, öncelik taşraya verildi ve sadece %1 oranında kullanılan yollara sözde asfalt döküldü. (İlçemizin ana caddeleri adeta köstebek yuvası gibi dururken, hangi şehirde, hangi ilçede önce merkez değil de taşra yolları yapılır?)
Büyükşehir’in nimetlerinden faydalanıp ilçemizin eksikleri olan ihtiyaçların dosya halinde hazırlanıp sunulması yerine, Büyükşehir’in lütuf olarak gönderdiği birkaç hizmeti kabul etmekten başka bir şey yapılmadı. Tüm bunlar yapılırken de sanki birlikte yapılmış izlenimi verilmekten geri durulmadı.
“Kul hakkı yemeyeceğiz, yedirmeyeceğiz” söylemini diline pelesenk eden yönetim, alım satımlarda şeffaf olmak yerine istediği kişiden istediği malzemeyi tercih eder oldu.
Hatta çoğu zaman ilçe esnafına yardımcı olmak yerine, geçmişten kalan borçların ödenmesi konusunda esnafla karşı karşıya gelmeyi, elinden geldiği kadarıyla borçları bir an önce ödemek yerine ötelemeyi tercih etti.
Seçim öncesi vermiş oldukları vaatler bir yana, asli görevlerini dahi sanki büyük bir hizmet yapmış gibi algı yapan, sosyal medyayı hat safhada kullanıp, ilçeye sosyal medyada Fake hesapla tanıştıran yönetim, pireyi deve yapmaktan da geri durmadı.
Partisine yıllarca hizmet vermiş kişilere yakınlık duymak yerine ötekileştirici bir siyaset uygulamayı da ihmal etmeyen yönetimin en güzel yaptığı şey, sosyal iletişim oldu. Yağmurda, çamurda, hatta trafik kazalarında dahi işçi tulumu giyerek, sosyal medyaya poz veren yönetim, birkaç esnaf ve ev ziyaretleri ve algıyla bir yılı geride bıraktı. Geriye dönüp baktığımızda gözle görülür hiçbir eserin olmadığı ilçemizde, muhalefetinde olmaması, yapılan eksik ya da yanlış çalışmaların eleştirilmemesi sonrası koskoca bir yıl, algıyla sona erdi. Her geçen gün dost tutmak, gönül almak, birleştirmek yerine, kutuplaşmayı, ötekileştirmeyi, asıp kesmeyi ve en önemlisi tüm herkese egoist bir şekilde yaklaşan yönetim, seçim öncesi vermiş olduğu vaatleri, seçimden birkaç hafta sonra unutarak, tribüne oynamayı tercih etti. Ortada hiçbir şey yokken alınan kararları sanki sonuca bağlanmış, her şey tamam olmuş gibi lanse eden, koltuğa güç vermek yerine koltuktan güç alan yönetim, bakalım ikinci yılında neler yapacak bunu da hep birlikte göreceğiz.
Her şeyin gönlünüzce olması, geçmişimizin unutulmaması, makamların gelip geçici, insanlığın baki olduğunun bilinmesi dilek temennisi selam ve dua ile…