Gazeteci olmak…

Yılın belli zamanların biz gazetecilerin günleri var,. Dünya Gazeteciler Günü, Çalışan Gazeteciler günü vs vs . 365 gün olan yılda iki ya da üç gün hatırlanırız. Geriye kalan günlerde bizden çok bahsedilmez. Hele hele benim gibi birazda etliye sütlüye karışan, yanlışa “dur” diyen, varsa olumsuzluk, alavere-dalavere yazan birisiyseniz işiniz daha da zor.
Her ne kadar belirli günlerde hatırlansak, dara düşüldüğü zaman uğranılan kişi olsak, ihtiyaç halinde varlığımızdan faydalanılmak istenilse de İlçemizde gazetecilik çok cazip bir meslek dalı değildir. ‘Gazeteci olmak istiyorum’ diye kimse heveslenmiyor. Hatta personel dahi bulmakta zorlanıyoruz. Dolayısıyla, şu anda basın mesleğini icra edenlere, daha iyi imkanlarda başka fırsatlar sunulsa, birçoğu anında meslek değiştirecek durumda. Nedeni hem mesleğin öneminin algılanamaması hem de öyle düşünüldüğü gibi bir kazanç sağlamaması, hem de her yönü ile ketum olan ilçemizde yayın hayatına devam etmenin zor olması nedeniyle bu işi yapmak isteyen kişi sayısı bir elin parmağı geçmeyecek kadar az. Ancak işin en kötü yanı ise bu işe başlayan kişilerin belli bir yıldan sonra bu işle özdeşleşmesi ve bu işi bırakamaması.
İlçemizde gazetecilik daha bir farklı. Nedeni ne gelince, siyasetçi ketumdur bilgi paylaşımı yapmaz, esnaf ketumdur, biri ya da birilerinden korktuğu için açıklama yapamaz, Amir Müdür Devlet Memurudur, kötü tanınmak istemez, Emniyet, Jandarma Soruşturmanın gizliliğini bahane gösterip, bilgi vermez, eee biz kimden ne bilgi alıp kamuoyu ile paylaşacağız. Tüm bu olumsuzluklara rağmen, güç bela bir hafta boyunca kendince bulmuş olduğun haberleri, araştırmaları gazetenin sayfalarında okurlarına servis eder, kendince taktir edilmeyi beklersin. Tabi beklentin karşılık bulur mu? Tabii ki Hayır! Senin kafa yorarak araştırmaların, kimine emmi, kimine dayı yaklaşımı ile aldığım kısır bilgilerle yazmış olduğun haber okurunu tatmin etmez. Okurun, ya siyaset haberi ister, ya da cinayet…
Okurun için Biz hep şunu biliriz; ‘iyi haber’… Hiçbir kimse, kurum hakkında ‘kötü haber’ yapılamaz. ‘Eleştiri’ dahi yapılamaz. Yapıldığında; hemen ilişkiler askıya alınır, sitemler başlar… Biz deriz ‘ kimseye yaranamayız’ … Bu söz tam da gazeteciler için geçerlidir. Bu nedenle, İlçemiz gibi ‘küçük yerlerde’ gazetecilik yapmak zordur… Ne yazık ki bazı durumlarda gazeteciler ‘tehditlerle’ karşılaşırlar… Şiddete maruz kalırlar, ticaretine engel olunmayla karşı karşıya kalırlar. Geçmiş dönemde olduğu gibi kimisi Aboneleri tek tek gezip iptal ettirmeye çalışırken, kimisi sana aba altından sopa gösterir. Bazı şeyler için çıkar yolun yoktur. Ya kişiliğini, kalemini, şahsiyetini üç-beş kuruşa satar, gazeteci değil, yalaka olursun, ya da yıllarca yaşadığım gibi seni dava etmeyen hiçbir Belediye Başkanları, İmam, Hastane Müdürü, STK Başkanı, Müftü, hata sana şöyle bir haberim var, bunu yazar mısın deyip, yazdıran kişi dahi seni mahkemeye verir.
Hele hele günümüzde sosyal medyanın yaygınlaşması sonrası, olan olaylar sen daha gazetende yer vermeden sosyal medyadan yalan yanlış bilgilerle duyurulmuştur bile…
Ama ne olursa olsun bu yılla birlikte 20 senedir bir fiil yapmış olduğum gazeteciliğimden dolayı zerre miktarı pişmanlığım olmadı, bundan sonrada olmayacaktır. Bu vesile ile 10 Ocak Çalışan Gazeteciler günü nedeniyle gazetemiz bürosuna gelen, şahsımı arayan, mesaj çeken, tüm dost ve arkadaşlarıma sonsuz teşekkür ediyor, acizane etkili ve yetkililerimizden, bizleri yatan gazeteci değil, gerçek manada çalışan gazeteci olarak görmeleri, bu yönde gerekli bilgi paylaşımlarının yapılmasını istirham ediyorum. İnşallah daha güzel haberlerde buluşmak dileğiyle…
Ve gelelim manşet haberden okuyacağınız üzere, ilçemizin E90 Karayolu orta refüjünde bulunan ve kabul edilmek istenilmese de bakımsızlıktan, ya da nasıl bakım yapılmasını bilmediğimizden dolayı kuruyan mazılara. Yıllar yıllar önce dikilen ve o gün bugün ilçemizin dışarıya açılan penceresi konumunda olan ağaçlar teker teker kuruyor. Kurumakla kalmayıp bazı yerlerdeki mazıların makasla ya da başka kesici bir aletle kesilmiş olduğunu görmek beni bir hayli üzdü. Sayın Büyükşehir’in ilçemiz yetkililerine seslenmek istiyorum. Mümkünse gerek Ankara’dan gerekse başka yerden getirilecek ekiple bu ağaçlara bakım yapılması lazım. Söküp atmak, ya da kesmek çok kolay. Önemli olan bu ağaçları yetiştirmek, sahip çıkmak. Yine zaman zaman Büyükşehir İlçemiz yetkililerini bazı konularda daha doğrusu eksik olan, yanlış yapılan çalışmalarda bilgiler veriyorum. Yardımcı olup sorun ve sıkıntıları gidermeye çalışıyorlar. Ancak her işte olduğu gibi denetim eksikliği var. Malum ilçemizin hemen hemen her mahallesinde kazı çalışmaları var. Yollar bozulmuş durumda. Şükür yağışlarında etkisi ile vatandaşlarımız zor günler yaşıyor. Çok değil haftanın birkaç günü, kendi aracınızla demiyorum, en azından belediyenin aracı ile mahallelerde gezer, eksik olan yanları görüp çözüm yolu ararsanız hem partiniz hem de hem de mağdur olan vatandaşlarımız adına çok güzel olur.
Her şeyin gönlünüzce olması dilek ve temennisi selam ve dua ile..