İmam Bunu Yaparsa Cemaat Ne Yapsın?

Halk arasında bu konuda bir atasözü vardır. İmam bilmem ne yaparsa cemaat ne yapsın. Diye bakın TDK’da bunun anlamı şöyle; “Bir işyerinde ya da bir toplumdaki yöneticiler hata yaptığında, bu hata zaman içerisinde halka ya da çalışanlara da yansır. Hatta halka ve çalışanlar çok daha büyük hatalar ve olaylar sergileyebilirler.
Şunu peşinen söyleyeyim. Bende bir İmam Hatipliyim. Bu yazım sonrası bazı akli selimler, “yine bizi yazmış, bize zaten gıcık oluyor, zaten hep bizimle uğraşıyor, bu bunları nasıl yazar!” diye serzenişler olup, kendilerince kutuplaşmalar başlayacağını bile bile yazmayı tercih ediyorum. Neden mi? Çünkü bende bu camianın içerisinde olduğum için bazı yanlışlar zoruma ve bir o kadarda ağrıma gidiyor. Yanlış yanlıştır. Bunu bende yapsam, hatta ak sakallı hacı babamda yapsa yanlıştır. Günümüzde olduğu gibi başkası yaparsa yanlış, aynı şeyi biz yaparsak doğru mantığı ile bu günlere geldik. Asimile olduk. Dini değerlerimizde, öfr ve adetlerimize kadar. Dinde yeri olmayan ve yaptığımız yanlışları dinin kılıfına uydurmaya çalışırken, dinde yeri olan ve kati kurallarla çizilmiş yasakları delmek için karıştırmadık kitap bırakmadık. Yanlışlarımız bırakın bir elin parmağını, elimizde ve ayağımızda bulunan parmaklar yetmez oldu. Kimse kusura bakıp, öküz altında buzağı aramadan yanlışına çeki düzen vermek zorunda.
İlçemizin hatta diğer ve ilçelerin belli başlı sorun ve sıkıntıları vardır. Kimisi bu sorun ve sıkıntıların üstesinde gelip çıkar yolu bulmaya çalışırken kimisi yanlış olduğunu bile bile kamuoyunun da baskısı ile bu yanlışı yapmaya devam ediyor.
Daha öncede defaatle dile getirdim. Şu cenazelerimizde yemek ve kıymalı pideyi kaldıralım diye. Her işimizde olduğu gibi en acı günümüzde bile “ ne derler!” baskısından kurtulamadık. Hala en acı günümüzü sanki en mutlu günümüzmüş gibi kutlamaya başladık. Ne zaman bir cenaze olsa, mezarlıkta defin işlemi sonrası eve geldiğimizde sanki çok bir halt etmiş gibi, kiminin kucağında kıymalı pide, kiminin kucağında ayran, kimisinin elinde kolonya kiminde lokum ve şeker… ne oldu düğün mü var nişan mı? Az önce toprağa patates mi körledin, az önce en yakınından ayrılmadın mı? Hiç mi canın yanmadı, hiç mi üzülmedin de kıymalı ve kolum derdine düştün.
Ve en önemlisi biz İmam Hatipliler. Ya bizlere ne oluyor?. Hadi Ahmet ağa, Ayşe teyze bunun yanlış olduğunu bilmiyor da biz demi bilmiyoruz. Geçen gün bir cenazeye katıldım. Cenaze namazı ikindi namazı sonrası kılındı, mahallenin imamına ek olarak hemen yan mahallenin imamı da geldi. Malum çok sıkı arkadaşlarmış. Allah esirgesin boylu poslu, yakışıklı delikanlılar. Defin sonrası eve geldik. Sağ olsun birisi birkaç ayet Kur’an-ı Kerim okudu. Meftanın ruhuna Fatiha! Der demez, Kıymalıcılar, Ayrancılar, Lokumcular, Şekerciler sahne aldı. Oda ne! Bizim filinta gibi delikanlı İmamlarımızda pide almaz mı? Uzaktan uzağa izliyorum. Birer kıymalı yediler. Birisi ikinci partide dağıtımdan sayabildiğim 3-4 kıymalı daha alıp poşete koydu. Sanırım ya eşine ve çocuklarına götürecek, ya da bekar ise evinde yiyecek. Vay dünya vay! Neyse ben ve benim gibi yemeğe karşı olanlar bakarken, ikindi vakti olmasına rağmen acından ölmüşçesine pide yemeye devam eden açlar! bir yandan siyaset konuşmaya devam ediyor. Neyse o ara bir besmelede çeken oldu. Sanırım köyün kadrolu imamı. Hele şükür cenazede olduğumuz biri ya da birilerinin aklına düştü diyeceğim anda; oda ne! Yemek yenildi ya yemek duası yaptı. Tabi ben için için kendimi yiyorum. Kime ne diyeyim. Sanki az önce mezarı meftayı koyup, toprağı benim üzerime attılar.
Ne diyeyim. Kimi nereye şikayet edeyim. Tepkimi sosyal medya hesabından göstereyim düşüncesi ile aynen şu cümleyi paylaştım. “ ALLAH SİZİ BİLDİĞİ GİBİ YAPSIN!” ULAN! İ… MAM! Cenaze sonrası kıymalı pideyi yedin! Yetmedi poşete koyup eve götürmek için aldın! Cenazede YEMEK DUASI ETMEK NEDİR? Yazıklar olsun! Sana da, seni takip etmeyenlere de, senin gibi olanlara da”
Paylaşımın biri ya da birilerinin zoruna gittiği için, farklı farklı yorumlar yapılmış. Arkamdan gıybetim edilip, günahımı hafifletmişler. Varsın etsinler. Yine söylüyorum Allah rızası için şu cenazelerdeki yemek olayından vazgeçin. Bakın Aksaray Valisi karar aldı, orada artık yemek olayı yok. Yoldan gelen olur, gece kalacak olur, ona amenna, onunda bir yolu yordamı vardır. Herkes gider, Ahmet bey, Ayşe hanım, yoldan geldiniz açsınızdır, şu odada yemek var, isterseniz yeyin!” denilir. Ama ulu orta cenaze değil de düğünmüş gibi davranır ilk pideleri Günahı, haramı, mekruhu bilen kişiler alır, o’da yetmez poşete koyup evine götürürse Rabbim o yetimin, o öksüzün malını boğazına durdurursun inşallah!
En önemli yanı ise, kıymetli İmamlarımız bizlerin önderidir, rehberidir. Toplum olarak örnek aldığımız kişi ya da kişilerdir. O yüzden kötü örnek olmayalım. Sizleri seviyoruz, sizde sevildiğinizi bilin. O yüzden en büyük adalet insanın kendi vicdanıdır. Vicdanlar rahatsa bu şekilde devam edin.
Her şeyin gönlünüzce olması, yapmış olduğumuz mesleğin kutsallığını kavrayıp, ona göre davranmak, sui zandan uzak, hüsnü zanda buluşmak dilek ve temennisi selam ve dua ile..