Kötüye gidiyoruz!

Bu hafta biraz söyleşi yapalım mı? Çoğunluğumuz yıllardır İlçemizde yaşıyoruz. Sorunlarımızı, sıkıntılarımızı, bize göre yanlış olan olayları görüp, fak ediyoruz. Şöyle bir etrafımıza bakalım, neler görüyoruz? Hangi iş ve işleyişler garibimize gidip, hangi konuları eleştiriyoruz. Ya da daha açık konuşalım ilçemizde gördüğünüz, şahit olduğunuz hangi konular hoşunuza gitmiyor? Hangi konulardan muzdaribiz?
Gazetemizi takip edenler az çok konulara vakıftırlar. İlçemizde son aylarda uyuşturucu belası almış başını gidiyor. Hatta öyle bir hale gelmiş ki, aldığım bilgi, duyduklarım, gördüklerim artık bu iş evli çiftler tarafından yapılmaya başlanmış. Düşünün eskiden bu tip pis işler ipi sapı olmayan, aile kavramı nedir bilmeyen, akrabalarından kopuk, neyüdüğü belli olmayan çakal tipli kişiler tarafından yapılırdı. Ama son duyduklarım beni gelecek adına bir hayli endişelendirmeye başladı. Evet acı ama gerçek olan konu artık uyuşturucu ticaretini karı-koca birlikte yapmaya başlamışlar.
Son haftalarda Emniyet Güçleri sağ olsun bu gibi tacirlere göz açtırmıyor. Hemen hemen her gün bilmem hangi okulun önünde, bilmem hangi parkta, hal ve hareketlerinden şüphelendikleri kimin üzerinde arama yapsalar, kesin uyuşturucu madde ele geçiriyorlar. Savunma ayı! İçiciyim abi! Hay zıkkımın kökünü iç… Madem içicisin parkta ne işin var, madem içicisin okulun önünde ne geziyorsun? Bu zıkkımı içeceksen git evinde mi içiyorsun, dağda mı içiyorsun, bağ evinde mi içiyorsun nerede içiyorsan iç.
Ama Yok! Burada asıl amaç içmek değil, asıl amaç yeni yeni müşteriler bulup, üç-beş kuruş para ile günü kurtarmak. Günü kurtarırken de pırlanta gibi geçlerimizi tuzaklarına düşürüp daha başka şeyler yapmak.
Allah aşkına akşam saatlerinde evden her hangi bir iş için çıkanınız olmuyor mu? Cadde ve sokaklarda o çocuklarımızın halini gören yok mu? Ya da tüm bu olumsuzluklar sadece bana mı denk geliyor. Geçtiğimiz günlerde ilçemizin işlek caddelerinde aracımla geçerken 3-5 kız çocuğu dikkatimi çekti. Saat bir hayli geç olmuştu. Parkın etrafında duruyorlar. Ellerinde sigara… Meslek icabı o saatte o kadar kalabalık bir grup görünce ne oluyor diye aracımla ilerden dönüp tekrar geldim. Hafif durup bakarken yerde yatarcasına oturan bir kız çocuğunu gördüm. Belli ki durum farklı. Diğerleri yanında, hararetli hararetli konuşuyorlar. Kahkahalar ardı ardına geliyor. Anladım ki, çocuklar kendilerinde değiller. Durup bir şey söylesen iş kötüye gidip, yanlış yorumlar yapılacak. Birkaç dakika izledim. Baktığımı anlayınca yerde oturanın omuzundan tuttukları gibi adeta köpek sürür gibi götürmeye çalıştılar. Artık o saatte nereye gittiler, ne iş yaptılar bilen yok.
Diyeceğim o ki, kötüye gidiyoruz. Artık kavga eden kişileri gördüğümüzde perdeyi kapatmakla kurtulamayacak gibiyiz. Bu illet kabul edin ya da etmeyin, yavaş yavaş hanemize, hane halkımıza yaklaşmaya başlıyor. Zaten “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” mantığı ile hareket edip, “benim oğlum, benim kızım yapmaz!” yanlışı ile devam ettiğimiz sürece sonumuz pek hayırlı değil gibi.
O yüzden mümkünse çocuklarımıza sahip çıkalım. Ve ne önemlisi denetim. Mümkünse hele hele akşam saatlerinde İlçemizde bulunan park ve bahçelerde Emniyet Güçleri sık sık denetim yapmalı. Hiç bir şey yapmasa dahi ekip otosunun tepe lambasının yakılması dahi caydırıcı özellik sağlayacaktır.
Ve bir başka önemli konu ise, her ne kadar halk arasında ispiyoncu gözüyle görünse de bu tip kişilerin etrafımızda olduğunu bildiğimiz anda Emniyet Güçlerine haber verelim. Kimse kusura bakmasın ama, hane halkı komşunun ne iş yaptığını, hangi saatte eve kimlerin gelip, kimlerin gittiği bilir. Bu gibi durumlarda 155’i arayarak bilgi verelim. Bu gibi ihbarlarda isminize, T.C Kimlik numaranıza da gerek yok. Korkmayın sizi kimse bulup, ihbardan dolayı size bir şey yapmayacaktır.
Ve siyaset… İlçede hareketli günler, deprem etkisi yapacak gelişmelerin yaşanmasına ramak kaldı. Önümüzdeki günler siyasi yönde birçok gelişmeye gebe. Onu da zamanı gelince sizlerle paylaşacağım inşallah.
Ve son şahsımla ilgili olan bir konuya değinerek yazıma son vermek istiyorum. Şahsımı tanıyanlar bilir. Bende Gazetecilik ikinci plandadır. Her konuya her olaya gazeteci gözü ile bakmam. Örneğin İntihar edeni, evden kaçan kızları, fuhuş, toplum yapısını bozacak konuları ve belgesi olmayan olayları kulaktan duyma bilgilerle yazmadım, yazmam. Tek nefret ettiğim konu ise gerek gazetemiz çalışanını, gerekse şahsımı birilerin tehdit etmesi ya da tehditkâr sözler söylemesine tahammülüm yoktur. Hele hele yok haber vermem, toplantıya çağırmam gibi anlamsız ve küçük insanların sarf edeceği sözlere bırakın pabuç bırakmayı, çorabımı bile vermem. O yüzden mümkünse gazetemle ilgili konularda çalışanımızla, dost ve arkadaşımızla mesaj göndermek yerine, direk şahsıma söylerseniz memnun olurum.
Her şeyin gönlünüzce olması, geleceğimiz olan çocuklarımıza sahip çıkıp, yanlışlara dur diye nesil yetiştirmek, her şeyde önce adam gibi adam olmak dilek temennisi, selam ve dua ile…