Ya Rab! Sen Yardımcıları Ol!

Kahramamaraş Merkezli olan ve 10 ilin zarar gördüğü depremde binlerce vatandaşımız canını kaybederken yine binlerce vatandaşımız yaranladı. Bazı şeyleri yazmak, bazen öyle zor oluyor ki, neyi nasıl yazacağını bilemiyor insan. Dün gazetemizin dizgisini yaparken eşim aradı, İskenderun’dan bir ailenin yakının ilçemize doğru yola çıktığını söyledi. Gruptan paylaşmışlar. Bir yakınım henüz kundakta iki bebeği ile yola çıktı, alabildikleri tek şey, çocukları ve kendileri….bir şeyler yapmak isteye var mı? Diye. Tarifsiz duygular yaşadım. Hepimiz televizyonlarda izliyor, sıradan bir habermiş gibi seyrediyor, edebiliyorsak dua ediyor, imkanımız varsa, yardımda bulunuyoruz ama, emin olun telefonda seslerini duyunca insan daha bir farklı oluyor. Bir anda göğüs kafesimin daraldığını, isteksizde olsa gözlerimin dolduğunu hissettim. Rabbim yardımcıları olsun. O aileye burada kaldıkları sürece bakmak boynumun borcu.
Kim ne derse, kim ne düşünürse düşünsün biz Müslümanlar, biz Türkler çok farklı insanlarız. Rabbim bize öyle bir merhamet, öyle bir yardımlaşma, öyle bir duygu vermiş ki, bu tip afet olaylarında hep birlikte tek yürek olup, yaralarımızı sarmaya, elimizden ne gelirse yapmaya, gerekirse bir ekmeğimiz varsa yarısını bu tip olaylarda zarar gören kişilerle paylaşmaya, paylaşırken de bir nebzede olsa pişmancalık nedir bilmeyen bir toplumuz. Çok şükür rabbime…
Yaşanılan deprem haberi sonrası ilçemiz hemen tek yürek olmaya başladı. Karınca hararınca herkes elinde geleni yapmaya çalıştı, çalışıyor. Kimse kusura bakmasın, kimse kızmasın ama, bazı şeyleri eksik yapıyoruz gibi geliyor. Şuan ilçemizde siz deyin 5 ben deyim 10 farklı grup yardım kampanyası başlattı. Kimisi siyasi kimliğinde, kimisi oda Başkanı olarak kimisi farklı yardım kuruluşları ile. Amaç! Ortak. Depremde zarar gören vatandaşlarımızın yaralarına merhem olup, O’nları bu zor günlerinde yalnız bırakmamak. Tamam da neden ayrı ayrı kişiler ayrı ayrı yardım kampanyası başlatıyor. Halbu ki, bunun yerine ortak bir paydada buluşulsa, ortak bir toplanma alanı olsa, isteyen istediği yardımı bu alana getirip, araçlara yükleyip göndersek olmaz mıydı?
Örneğin bir tır dolusu su, bir tır dolusu battaniye, bir tır dolusu giysi, bir tır dolusu çocuk bezi, bir tır dolusu elektrikli ısıtıcı vs vs. Böyle olunca hem karşı tarafa teslim edilirken neyin nerede olduğu da bilir ona göre dağıtımı yapılırdı. Şimdi herkes bez çuval içerisine bir ayakkabı, bir battaniye, bir kazak vs koyup, çuvalı ağzını başladı. Hangi torbada ne var bilen yok! Bu yardım ve yaşanılan deprem olayı sanırım bir hafta daha sürer. En azından bundan sonra yapılacak olan yardımlar tek çatı altında toplanırsa daha güzel olur. Burada amaç kimin ne yardım yaptığı değil, yapılan yardım olmalı. Yoksa hemen hemen her konuda olduğu gibi reklam yapmanın bir anlamı olmasa gerek. Reklam demişken, bazı kendini bilmez ahmaklar bu işten bile nemalanmaya, konuyu evirip çevirip siyasete bağlamaya çalışıyor. Lütfen bu acı olayda bari siyaset yapmayın! Yapabiliyorsak, alabiliyorsak ihtiyaç maddesi alıp gönderelim, yok yapamıyorsak en azından dua edelim, onu da yapamıyorsak, peygamber efendimizin dediği gibi “ ya hayır konuşalım ya susalım!”
Bu hafta yazmak içimden gelmediği için fazlaca bir konuya değinmek istemiyorum. Ne olursa olsun, yaptığımız, yapacağımız işlerde ilk olarak Allah’ın rızasını kazanmak olmalı. Zaten ondan gerisi boş. Rabbim deprem bölgesinde yaşama veda eden vatandaşlarımıza rahmet eylesin, geride kalanlara sabırlar versin, göçük altında kalan vatandaşlarımızı sağ sağlim yakınlarına kavuştursun, yaralılarımıza acil şifalar, devletimize, milletimize güç kuvvet versin. Selam ve dua ile…